"WE ZULLEN ALLEMAAL SAMEN WEG VLIEGEN,
EEN LAATSTE KEER”
In 2014 kwam Marvel Studios uit Beschermers van het universum, hun 10th film in hun gedeelde filmuniversum van superhelden (ook bekend als de MCU) en vertrokken van de bekende en gevestigde roosters van personages uit de vorige inzendingen en brachten een scifi-kosmisch aspect door het gebruik van verhalen, locaties en personages. Het was absoluut anders dan eerdere iteratie in de MCU, vooral met een groep hoofdpersonages die geen stripboekstamboom hadden, noch de schermtijdblootstelling aan de massa tegen mensen als Iron Man, Captain America, Thor en de Hulk. Echter, het succes van 2014 Beschermers van het universum was een triomfantelijke overwinning voor de MCU, waarbij velen de superheldenfunctie prezen vanwege het scenario, de regie, het acteerwerk, de humor, de soundtrack, de visuele effecten en de actiescènes. De film bracht ook wereldwijd ongeveer $ 770 miljoen op en werd de op twee na best scorende film van 2014. Gezien dat idee en hoeveel de fans van het Guardians-team hielden, kreeg een vervolg kort daarna groen licht en in 2017 werd het volgende hoofdstuk uitgebracht in Guardians of the Galaxy Vol 2, met regisseur James Gunn die terugkeert om het project en de hoofdcast te leiden. Net als zijn voorganger, Vol 2 ontving hetzelfde soort lof (humor, regie, acteerwerk, actie, soundtrack, enz.) En bracht meer dan $ 869 miljoen op aan de kassa. Terwijl een derde Guardians film kreeg onmiddellijk groen licht na Vol. 2-en release verscheen het Guardians of the Galaxy-team in andere MCU-superheldenfilms, waaronder blockbuster-teamfuncties Avengers: Infinity War in 2018 en Avengers: eindspel ook in 2019 Thor: Love and Thunder in 2022. Nu is het tijd om de muziek onder ogen te zien, aangezien Marvel Studios en regisseur James Gunn het einde van het huidige Guardians-team presenteren met de release van Voogden van de Melkweg Deel 3. Biedt deze threequel een bevredigende afsluiting van ieders favoriete kosmische team van buitenbeentjes of valt het ten prooi aan zijn eigen hoge verwachtingen met een middelmatige onderneming?
HET VERHAAL
Het Guardians of the Galaxy-team, met onder meer Peter Quill (Chris Pratt), Drax the Destroyer (Dave Bautista), Nebula (Karen Gillian), Mantis (Pom Klemntieff), Groot (Vin Diesel) blijft een basis van operaties bouwen op Knowhere. , en Rocket Racoon (Bradley Cooper) zijn klaar om te settelen met hun leven en weg te komen van de dagelijkse heldendaden van durf. Onverwacht arriveert Adam Warlock (Will Poulter), zoon van Ayesha (Elizabeth Debicki), in de kolonie. Realiserend dat ze speciale informatie nodig hebben om het leven van Rocket te helpen redden, begeven de rest van de Guardians zich naar een ruimtestation van het bedrijf om de geschiedenis van hun medeteamlid te verzamelen, die is verbonden met de High Evolutionary (Chukwudi Iwuji), een verwrongen en kwaadaardige wetenschapper die eruitziet als om een god te worden door de "perfecte samenleving" te creëren. Het blijkt dat Rocket de sleutel is tot het masterplan van de High Evolutionary, waarbij de wasbeer het trauma van zijn spookachtige verleden opnieuw opdoet terwijl hij herstelt van zijn aanval van Warlock. Om hun vriend te helpen verdedigen, worden de Guardians aan hun ultieme test onderworpen, want het is een race tegen de klok om Rocket te redden, te strijden tegen de sterke macht van Warlock en de High Evolutionary's missie naar perfectie te dwarsbomen, terwijl ze ook te maken hebben met de plotselinge terugkeer van Gamora (Zoe Saldana), die nu deel uitmaakt van de Ravagers zonder herinnering aan de afgelopen jaren.
HET GOEDE / HET SLECHTE
Het is alweer een tijdje geleden dat we het Guardians of the Galaxy-team voor het laatst zagen. Welnu, we hebben er de afgelopen jaren veel gezien, maar niet in hun eigen solo-filmproject. Toegegeven, toen ze voor het eerst op het toneel verschenen in 2014, waren de Guardians als een "verademing" en dat is het sindsdien ook geweest. De komedie, het drama, het hart en de actie van hun escapades tijdens hun avonturen samen. In tegenstelling tot de Avengers-personages die in en uit de MCU zijn verschenen, was het Guardians-team van personages een relatief onbekende groep namen. Namen als Peter Quill, Drax the Destroyer, Rocket Racoon en Groot waren nauwelijks herkenbare namen in vergelijking met Tony Stark, Steve Rogers, Bruce Banner en Thor om er maar een paar te noemen. Bovendien speelde de film zich af in het kosmische rijk van de ruimte, waarbij de MCU zich voornamelijk op aarde afspeelde, met slechts een paar gebieden buiten de aardse ruimte. Marvel waagde dus zeker een gok met de Beschermers van het universum film. Toch droeg deze gok de vrucht van succes, waarbij de film succes boekte bij zowel critici als bioscoopbezoekers en die zomer van 2014 een kaskraker werd. In werkelijkheid werd het dat jaar mijn favoriete film en werd het zelfs mijn favoriete film van MCU's Phase II-saga. Natuurlijk, een paar jaar later, Guardians of the Galaxy Vol. 2 werd uitgebracht en zette de avonturen van het team voort en bracht nieuwe personages en nieuwe dynamiek in de groep. Net als bij het oorspronkelijke project, Deel 2 had veel hart en drama dat zich vermengde met actie en stripboeknuances. Plus, wie zou kunnen vergeten dat het Guardians-team in contact kwam bij het ontmoeten van de Avengers-teamleden in de speelfilms van het superheldenteam Avengers: Infinity War en Avengers: eindspel. Het was geweldig om hun verschillende interacties te zien die ze delen met enkele van de machtigste helden van de aarde, en om ze te zien strijden tegen de almachtige macht van Thanos. Daarnaast heb ik gekeken naar de Vakantiespecial Guardians of the Galaxy op Disney+ en hoewel het soms een beetje cheesy en dwaas was, voelde het nog steeds natuurlijk aan voor de personages (en het uitgangspunt) om eraan deel te nemen en het was een goede spin-off-uitbreiding van de hoofdlijnen. Over het algemeen ben ik nog steeds dol op de Beschermers van het universum personages en de tegenslagen die ze hebben meegemaakt gedurende de tijd die ze in het Marvel Cinematic Universe hebben doorgebracht.
Dit brengt me natuurlijk terug bij het praten over Guardians of the Galaxy Volume 3, een scifi-superheldenfilm uit 2023, de 32nd filmaflevering in de MCU, en het derde en laatste hoofdstuk van regisseur James Gunn Beschermers van het universum trilogie. Zoals verwacht van het succes van de Volume 2 en hun verschijning in andere superheldinzendingen, was het bijna een uitgemaakte zaak dat een derde hoofdstuk in de Guardians-saga uiteindelijk aan de horizon zou verschijnen, met de aankondiging tijdens de aankondiging tijdens een van Marvel's toekomstige planningsconventies. Dit derde filmische avontuur zou het huidige team afsluiten, met mogelijk toekomstig personage dat deel gaat uitmaken van het team, en MCU-opzichter die verklaarde dat de primaire cast van acteertalenten zou terugkeren om hun personagerollen zoals voorheen en regisseur opnieuw op te nemen. James Gunn keert terug om deze scifi-ravotten te regisseren. Helaas liep het project enige vertraging op doordat Disney Gunn ontsloeg vanwege verschillende oude tweets op sociale media, waardoor de Guardians project een tijdje in een soort van onzekerheid en limbo. Na het voltooien van 2021's Suicide Squad en DC (de rivaal van Marvel), Gunn werd opnieuw ingehuurd door Disney en de aankomende film zou in de zomer van 2023 uitkomen. Van daaruit werd de productie van de speelfilm weer op schema gezet, met een paar fragmenten die verschenen af en toe hier en daar online, waar ik (natuurlijk) enthousiast van werd. Tegen het einde van 2022 begon de filmtrailer van de film online en in de bioscoop te verschijnen, waarin de eerste beelden van Guardians 3 en beloofde een soort finaliteit aan het huidige Guardians-team. Met nieuwe trailers, tv-spots en andere promo's, deden Disney / Marvel alles uit de kast om van deze film de grote kaskraker te maken om de "Summer at the movies" -line-up van 2023 correct te starten, met veel pracht en praal. gedurende de laatste paar maanden. Persoonlijk was ik best enthousiast. Zoals gezegd ben ik fan van de Beschermers van het universum, dus ik was heel benieuwd waar deze nieuwste aflevering de personages naartoe zou brengen, vooral omdat er verschillende geruchten online verschenen over bepaalde personages die het einde van de speelfilm niet zouden halen. Dus besloot ik de nieuwe film tijdens het openingsweekend te bekijken. En wat vond ik ervan? Nou, ik vond het geweldig. Ondanks een paar kleine opmerkingen die ik had met bepaalde personages en verhaallijnen, Voogden van de Melkweg Deel 3 is een meesterlijke afsluiting van James Gunn's superhelden-sci-fi-avontuur dat evenzeer humoristisch, betekenisvol en oprecht is voor de personages en het verhaal. In tegenstelling tot sommige trilogie-modes die eindigen op een teleurstellend gejammer, Volume 3 zweeft hoog boven die inspanningen uit voor een spetterende finale die perfect de visie van Gunn voor deze stripboekruimte-superhelden weergeeft.
Zoals genoemd, Voogden van de Melkweg Deel 3 wordt geregisseerd door James Gunn, wiens eerdere regiewerk de vorige twee omvatte Voogd films evenals Super, Glibberen en Suicide Squad. Gezien zijn bekendheid met de personages, het verhaal en de algehele thematische toon die deze films hebben, lijkt het erop dat Gunn de enige persoon zou zijn die de leiding zou hebben over dit sci-fi superheldenvervolg. Wat dat betreft slaagt Gunn zeker en benadert hij deze film met een gevoel van finaliteit en de juiste afsluiting voor de personages. Het is niet het einde van alles, maar het einde van Gunns werk aan het zijne Voogd kenmerken, met Volume 3 fungeert als het derde bedrijf van een trilogie en vormt het beeld met een gevoel van culminatie / laatste hoofdstuk voor deze iteratie van het team. In dat opzicht denk ik dat Gunn zeker slaagt, aangezien de film veel context en een goede afsluiting hiervan geeft Guardians trilogie die, in tegenstelling tot veel andere producties van trilogieën, ons (de kijkers) een bevredigende conclusie geeft. Misschien een interessante invalshoek waar Gunn mee besluit te doen Volume 3 is reframe de belangrijkste focus meer op Rocket dan de rest. Natuurlijk, de andere teamleden van de Guardians zijn nog steeds erg aanwezig in de film, maar het is Rocket zelf die de drijvende kracht is die de film volgt en helpt bij het genereren van veel fantastische scènes rond dergelijke tragedie en avontuur. Het is een soort gewaagde keuze om te ondernemen, vooral een die je niet helemaal verwachtte, maar die het zeker maakt Volume 3 uitblinken.
Net als voorheen heeft Gunn ook een "dubbele taak" op de film als zowel regisseur als schrijver voor dit vervolg. Echter, in tegenstelling tot de vorige twee Voogd films, treedt Gunn op als de enige schrijver voor de speelfilm en dat laat het een beetje zien. Natuurlijk zijn er een paar gebieden die beter moeten worden gladgestreken (meer daarover hieronder), maar voor het grootste deel creëert Gunn iets dat behoorlijk diepgaand en bepalend is dan sommige van de MCU-afleveringen van de laatste tijd. Er zit meer branie in de film, een beetje meer humor en een beetje meer visuele aspecten, en gewoon heel veel van Gunn's visie voor wat hij duidelijk zijn laatste uitje in dit superheldenuniversum wilde maken. Dat wil niet zeggen dat de film zelf onherkenbaar is als een MCU-project, aangezien Gunn nog steeds de traditionele nuances behoudt waar velen aan gewend zijn geraakt, inclusief grote actie van CGI-beelden, zelfs meer dan levensgrote helden en schurken, en een gezonde filmische dosis. van komedie en hart overal. Dat gezegd hebbende, de kenmerkende stijl van Gunn die hij had op de vorige twee Voogd inspanningen is glashelder in Volume 3 en biedt enkele van de meest dramatische en oprechte momenten. Je zult harder lachen, versteld staan en zelfs een traantje wegpinken. Als dit Gunn's laatste "hoera" in de MCU moet zijn, dan doet hij geweldig werk en gaat hij op zijn eigen voorwaarden van verhalen vertellen en regisseren.
Zoals sommigen hebben verklaard in hun beoordelingen en via sociale mediaplatforms, Volume 3 is heel erg een "James Gunn-film eerst en MCU-film tweede". Wat dat idee betreft, ben ik het er zeker mee eens. Net als de vorige Guardians afleveringen, houdt Gunn het verhaal nog steeds een deel van het MCU-universum, maar slaagt er toch in om het zijn eigen ding te laten doen en te voorkomen dat het openlijk verzadigd raakt in de grotere franchise-saga-boog van dit gedeelde universum (net zoals Black Panther: Wakanda voor altijd). Gunn laat nog steeds namen en verwijzingen vallen naar enkele van de gebeurtenissen uit het verleden die plaatsvonden tijdens de MCU, maar het zijn wegwerpregels en gaan niet op het punt de film te verbinden met het grotere filmische universum. Er wordt geen melding gemaakt van de multiversum-variëteit, of zelfs maar over Kang zelf. Dus, ondanks het idee dat Volume 3 speelt zich af in de Multiverse Saga, Gunn vermijdt dat de film een stortplaats wordt van exposities en opstellingen voor een groter verhaal van deze gedeelde superheldenwereld.
Dit strekt zich ook uit tot de algehele toon en thematiek waarvan Volume 3 slaagt erin, met een meer volwassen verhaal te vertellen, vooral in het onderzoeken (of liever blootleggen) van het tragische achtergrondverhaal van Rocket in de hele film. Dit brengt natuurlijk de meer donkere elementen van de functie naar voren, met Volume 3 het raken van een zeer gevoelig onderwerp van dierenmishandeling / wreedheid. Het is goed gefundeerd in de film en deelt een groot deel in de verhaallijn van de film, maar is misschien een beetje te veel voor het jongere publiek en / of gevoelige individuen die er zijn. Ik zal hier later in mijn recensie op ingaan, maar voor nu een waarschuwing voor sommige kijkers. Bovendien zijn de thema's in de film die Gunn overbrengt behoorlijk tastbaar en sterk ... veel meer dan wat er is gedaan in sommige van de meer prominente MCU-inspanningen. Hoe komt het? Nou ja, net als de andere twee Voogd foto's, Volume 3 bespreekt het Guardians-team als een familie, een disfunctionele maar liefdevolle familie die samenkomt wanneer de chips naar beneden zijn door hun verschillen opzij te zetten en elkaar te versterken. Het is een beproefde methode voor karaktergroei (zowel individueel als interactie met andere personages), maar het heeft zeker in het voordeel van Gunn gewerkt voor deze films en laat duidelijk zien dat in deze films Guardians projecten. Volume 3 houdt de trend gaande en onderzoekt verder de Guardian-personages en hoe deze disfunctionele familie van buitenbeentjes samenkomt met sterke persoonlijkheden en groei tijdens hun laatste avontuur. Interessant is dat, terwijl de andere films spraken over samenwerking van hun familie die met elkaar 'harmoniseerde', Gunn ervoor kiest om deze aflevering te laten zien hoe een familie hun leden moet accepteren zoals ze zijn en niet wat anderen willen dat ze zijn. Dit is duidelijk te zien bij verschillende leden, waaronder Quill die probeert om Gamora dezelfde vrouw te laten zijn van wie hij ooit hield, Mantis die altijd iedereen wil proberen en tevreden te stellen en niet voor zichzelf, Drax's verborgen ouderlijke instincten over het hoofd gezien door zijn team, enzovoort enzovoort. voort. Dit speelt een enorm instrument in Deel 3 verhaal en iets dat de film volledig omarmt, wat (opnieuw) een behoorlijk levendige en kleurrijke (evenals zinvolle) context geeft aan de personages van de film. Het is geen ongebruikelijk gebruik van verhalen vertellen, vooral voor de MCU, maar het is zeker een verhelderend gebruik dat in de richting van Gunn werkt voor deze films, inclusief deze, en ook iets dat kijkers buiten dit filmische rijk naar de realiteit kunnen brengen. van de wereld van vandaag (of zelfs in een meer persoonlijk inzicht van zichzelf). Algemeen, Volume 3 is nog steeds echt een MCU-film, maar Gunn vindt een manier om meer creatieve licenties te geven dan andere afleveringen, waarbij de regisseur ervoor kiest om dergelijke thematische elementen te confronteren en ze een rol te laten spelen in het verhaal van de speelfilm. Hij brengt zijn poging tot een einde en tot een bevredigende conclusie die de deur openlaat voor mogelijke voortzettingen (in een of andere vorm), maar toch Volume 3 is een afscheid voor Gunn's Guardians trilogie die eindigt op dezelfde manier als het begon….door te dansen op zijn eigen ritme….en dat is geweldig.
In de presentatie categorie, Volume 3 ziet er spectaculair uit in zijn sci-fi-wereld en toont veel kleurrijke levendigheid en levendige details binnen het kosmische / buitenste rijk van de MCU. De vorige Voogd films toonden het buitenruimterijk van de MCU, waarbij Gunn buitenaardse plaatsen en locaties presenteerde die echt aanvoelden, maar tegelijkertijd ook buitenaards waren. Toch verpakt in zulke kleurrijke details. Volume 3 zet die trend voort en breidt het universum van de MCU verder uit met zo'n realisme van sci-fi korreligheid en combineert het met hyper echt bloei en diepten van fictieve verbeeldingskracht om zulke fantastische afbeeldingen te geven. Van het vlezige en slijmerige organische ruimtestation van Orgocorp tot de mengelmoeswoningen op Knowhere, de omgevingen van de film zijn gevuld met sci-fi vuil en versleten gevoel, wat enkele van de helderdere en levendigere weergaven van kleuren naast elkaar plaatst die helpen maken de functie "pop" overal. Zo hebben de hoofdrolspelers in het 'achter de schermen'-team van de film, waaronder Beth Mickle (productieontwerp), Rosemary Brandenburg (decoraties), Judianna Makovsky (kostuumontwerpen) en het hele art direction-team voor het tot leven brengen van Gunn's visie op het zilveren scherm en het maken van die visie met één voet in de realiteit en één voet in de sciencefiction-esthetiek. Bovendien slaagt de visuele aantrekkingskracht van de functie, wat de tientallen CGI-tovenaarskunstenaars die aan dit project hebben gewerkt, zou moeten worden toegejuicht voor hun werk, vooral na de meer slordige / gehaaste beelden die werden gevonden in Ant-Man en de wesp: Quantumania. Ook het cinematografische werk van Henry Braham, die eerder met Gunn had gewerkt Deel 2 en Suicide Squad, helpt bij het creëren van zo'n dynamische en filmische presentatie over het hele beeld, met veel oogverblindend gebruik van camerahoeken en gebruik van trucjes bij het maken van films. Hierdoor komt de visuele flair van de film nog meer tot leven met dergelijke creativiteit, inclusief een verbazingwekkende en bijna adembenemende reeks vechtscènes in de gang die wordt gepresenteerd in een "alles-in-één-opname" -weergave. Het is briljant en geweldig om te zien! Ten slotte, terwijl de filmscore, die werd gecomponeerd door John Murphy, een fantastische muzikale soundtrackcompositie levert van grandioze actie en dramatisch evenwicht, Volume 3 vervolgt de Guardians trend door een selectie van muzikale liedjes op te nemen die in en uit de speelfilm spelen, met nummers als Rainbow's "Since You've Been Gone", Beastie Boys's "No Sleep Till Brooklyn", Spacehogs "In the Meantime" en Florence + de "Dog Days Are Over" van de Machine om er maar een paar te noemen. Hoewel niet zo pakkend als de originele film, waarvan ik denk dat het nog steeds de beste soundtrack van de drie is, Deel 3 het selecteren van muzikale liedjes is nog steeds leuk en vermakelijk om in het scifi-vervolg te zien.
Er waren een paar kleine dingen die ik voelde dat Volume 3 had beter gekund, wat, hoewel het mijn algehele plezier en vermakelijke kijkervaring van de functie niet verminderde, me toch het gevoel gaf dat de eerste Guardians film was nog steeds beter dan deze. Hoe komt het? Welnu, om te beginnen is deel 3 vrij lang en moest het op verschillende gebieden worden ingekort. Ja, er is opgenomen (en verklaard) dat dit vervolg inderdaad het langste was van de Guardians trilogie, waarbij de film van begin tot eind ongeveer 150 minuten (twee en een half uur) duurt, wat veertien minuten langer is dan Vol 2 en twintig minuten langer dan het origineel Beschermers van het universum. Dat gezegd hebbende, was het rechtvaardigen van zo'n lange looptijd voor het laatste uitje een ietwat riskante keuze, vooral omdat de vorige inzendingen slanker en zorgvuldiger waren afgestemd op een kortere looptijd. Volume 3, hoewel nog steeds erg goed, voelt het opgeblazen aan in bepaalde delen van de functie, inclusief de klimatologische strijd die iets langer duurt dan zou moeten. Het tempo van hoe dingen zich in de film afspelen, kan dus soms een beetje wankel zijn en bepaalde sequenties duren veel langer dan nodig was. Misschien komt dit vooral doordat Gunn alleen aan het script van de film werkt, aangezien hij genoeg ideeën en personages heeft om in het verhaal te onderzoeken, maar een paar werken niet helemaal goed. Ik weet dat Gunn met een "knal" in de film wil uitgaan, maar het opgeblazen gevoel van de speelfilm is voelbaar. Een ander klein probleem dat ik met de film had, is hoe donker (thematisch gezien) bepaalde scènes zijn. Ja, zoals hierboven vermeld, prijs ik Gunn voor het feit dat Volume 3 een aantal volwassen onderzoeken van misbruik en wreedheid heeft aangeroerd, maar die momenten waren een paar keer een soort van "de enveloppe verleggen" waardoor zelfs ik tijdens het kijken kronkelde. Het is geen dealbreaker, want ik weet zeker dat dat de reden was waarom Gunn ze in de film wilde stoppen (om een geldige reden), maar ik maakte dat sommige dingen een beetje te veel waren.
De cast erin Volume 3 is over de hele linie solide, met alle terugkerende hoofdhoofdpersonages uit de vorige aflevering die hun respectievelijke rollen met groot gemak en plezier opnieuw op zich nemen. Sommigen hebben een beetje meer schermtijd dan anderen, maar het grootste deel van de Guardians blijft nog steeds een perfecte groep buitenbeentjes waar iedereen van houdt / waar iedereen zich aan ergert ... zoals een gezin. En dit specifieke aspect is altijd het soort "brood en boter" van de films geweest en Volume 3 brengt dat idee zeker terug met dramatische kracht en humoristische stukjes. Aan het hoofd van de film staat acteur Chris Pratt, die zijn rol als de aardgebonden menselijke revolverheld Peter Quill (ook bekend als Star Lord) opnieuw vertolkt, en actrice Zoe Saldana, die terugkeert om haar rol als de dodelijke huurmoordenaar Gamora opnieuw op te nemen. Zowel Pratt, die bekend staat om zijn rollen in Jurassic Wereld, The Magnificent Seven en De Super Mario Bros.-film, en Saldana, die bekend staat om haar rollen in Star Trek, avatar, en Live by Night, zijn behoorlijk bekwaam acteertalent geworden, verschenen in verschillende prominente blockbuster-films door de jaren heen en hebben een verscheidenheid aan kleurrijke personages verzameld. Hun rol in de Voogd films maken inderdaad deel uit van hun collecties en dat is allemaal ten goede, waarbij het paar hun tegenhanger van het stripboekpersonage tot leven laat komen met enige representatie van hun bronmateriaal, maar er ook hun eigen persoonlijkheden in stoppen.
Gedurende de afgelopen twee solofilms (en in de Avengers team-up projecten), zijn de karakters van Quill en Gamora met elkaar gegroeid, die liefde en verlies op hun eigen voorwaarden hebben gedeeld. Deel 3 laat een ander aspect van hun relatie zien, vooral gezien hun huidige omstandigheden waarmee de functie begint. Quill, die nog steeds een beetje verloren is in zijn eigen plaatsing in het universum, blijft smachten naar de Gamora die hij kende en waar hij verliefd op werd, maar de Gamora (de Gamora uit 2014 uit het verleden) wil niets met hem te maken hebben. Nogmaals, het is een van de boodschappen die de film heel mooi weergeeft door te proberen iemand de persoon te maken die je wilt dat ze zijn in plaats van wie ze werkelijk zijn, ongeacht wat er eerder was gebeurd. Quill is nog steeds de uitgeroepen leider van de Guardians en slaagt er nog steeds in om zowel zijn brutale bijdehante humor als zijn outlaw-dapperheid te gebruiken, maar Gamora lijkt veel meer op de moordende huurmoordenaar die door Thanos is grootgebracht dan op de meer heldinachtige krijger die zich oorspronkelijk bij de Guardians voegde ploeg jaren geleden. Zowel Pratt als Saldana zijn hun stap in hun respectieve karakters niet kwijtgeraakt en het is best leuk om ze "heen en weer" te zien kibbelen in hun strijd met elkaar. Het is een interessante dynamiek en creëert een paar humoristische uitwisselingen, terwijl het ook een nieuwe laag dramatische tederheid in een paar zakken toevoegt. Bovendien is de chemie op het scherm met elkaar net zo sterk als in 2014. Omdat de film een gevoel van finaliteit geeft, eindigen hun goede voornemens voor hen allebei op een aangrijpend moment, vooral op thematisch niveau. persoonlijkheid en zelfreflectie. Over het algemeen zijn Pratt en Saldana nog steeds fantastisch als Quill en Gamora en Volume 3 geeft veel context en begrip in hun eigenaardige relatie en karaktergroei.
Terwijl Pratt en Saldana nog steeds enkele van de centrale boegbeelden van het Guardian-team vormen, Volume 3 heeft wel een krachtige (en ontroerende) interesse in de vorm van het bijdehante en vaak uitgesproken Guardians-teamlid Rocket Raccoon, die opnieuw wordt ingesproken door acteur Bradley Cooper. Bekend om zijn rollen in De kater, American Sniper en Verbrand, Cooper is gedurende zijn hele carrière een algemeen en bekende acteur geworden en hoewel ik niet zo bekroond ben als sommige van zijn andere rollen, hou ik persoonlijk van hem als Rocket in de Guardians films. Zijn toon, zijn dictie en zijn voordracht van regels zijn altijd een geweldige vocale uitvoering geweest voor Cooper en het was een genot om hem een van de meer "vocale" personages van het Guardians-team te laten uitspreken. Bovendien is het personage van Rocket over het algemeen altijd interessant geweest, vooral omdat zijn verleden niet volledig is onderzocht. Volume 3 gaat daar natuurlijk op in en geeft Rocket genoeg om zijn verleden te onderzoeken. Hoewel hij het grootste deel van de speelfilm min of meer buitenspel staat, gebruiken Gunn en zijn team nog steeds het karakter van Rocket door middel van een reeks flashback-sequenties, wat (opnieuw) helpt om de hiaten in het verkennen van zijn verleden op te vullen en om de dreigende schurk van de Hoog Evolutionair. Dus terwijl Volume 3 neemt de tijd om veel verschillende personage-aspecten van het Guardian-team te verkennen, de film is een oprechte blik op wat Rocket maakte tot wie hij is, met acteur Bradley Cooper die zijn meest dramatische uitvoering van het personage gaf sinds zijn debuut in 2014.
Daarnaast verschijnen er nog andere personages uit het verleden van Rocket in de film, waaronder actrice Linda Cardellini (Hunter Killer en Groen boek) als de stem voor een anthromorphic Otter genaamd Lylla, acteur Asim Chaudhry (Mensen doen gewoon niets en Klik en verzamel) als de stem van een antromorfe walrus genaamd Teefs, en actrice Mikaela Hoover (The Suicide Squad en Vakantie) als de stem voor een antromorf konijn genaamd Floor. Deze specifieke personages helpen voort te bouwen op de spookachtige herinneringen van Rocket en geven context aan het eerdere leven van het Guardian-lid in hun vriendschap met hem.
De rest van het Guardians-team, waaronder acteur Dave Bautista (Dune en Klop op de hut) als de zeer bekwame krijger Drax the Destroyer, actrice Pom Klemntieff (Ongesneden edelstenen en Oldboy) als de empathische Mantis, acteur Vin Diesel (Fast and the Furious en xXx) als bewust mensachtig boomwezen Groot, en actrice Karen Gillian (Doctor Who en Jumanji: Welkom bij de jungle) als de onbezonnen / openhartige maar bekwame cyborg-robotmoordenaar Nebula, fungeren als bijrollen in de hele film. Dit wil niet zeggen dat deze personages minder belangrijk zijn dan de andere en duidelijk deel uitmaken van de leuke en aangrijpende momenten waarvoor Gunn ze in de speelfilm heeft aangewezen, maar deze spelers zijn een soort van etalage voor de belangrijkste helden van de film. Natuurlijk hebben ze hun "schijnwerpers"-momenten en sleutelwaarden van groei, waaronder Drax' humoristische persoonlijkheid, Mantis' ontdekking van eigenwaarde, Groots loyaliteit en Nebula's leiderschap, maar ze hebben niet hetzelfde type kern van Quill, Gamora en Raket aan Volume 3. Toch vinden Bautista, Klemntieff, Diesel en Gillian het geweldig om deze Marvel-personages opnieuw te spelen en hebben ze een solide weergave van hen die hun respectieve rollen op een bevredigende manier afsluiten. Ik kon persoonlijk niemand anders ze zien spelen en (net als Pratt, Saldana en Cooper) hebben zeker hun stempel gedrukt op de MCU met hun afbeeldingen van deze genoemde striphelden.
In de categorie slechteriken, Deel 3 hoofdantagonist is de High Evolutionary, een boosaardige en verwrongen wetenschapper die op zoek is naar perfectie binnen zijn genetisch gemodificeerde soortentesten, en die wordt gespeeld door acteur Chukwudi Iwuji. Bekend om zijn rollen in Aangewezen overlevende, De gemorste en John Wick: Hoofdstuk 2, Iwuji is een enigszins onbekende acteur, wat in het geval van Marvel iets anders is. Gewoonlijk (volgens een MCU-inspanning) worden de meeste 'big bad'-antagonisten gespeeld door herkenbare acteertalenten (dwz Hugo Weaving in Captain America: The First Avenger, Robert Redford binnen Winter soldaat, Mad Mikkelsen binnen Doctor Strange, Cate Blanchett binnen Thor: Ragnarok, Michael Keaton binnen Spider-Man: Homecoming, Josh Brolin binnen Avengers: Infinity War en Avengers: eindspel, etc.), maar soms zijn die rollen vaak wegwerpbaar in vergelijking met de helden die tegen hen vechten. Het is dus een soort van "geven en nemen" als het om MCU-schurken gaat. In het geval van Volume 3, het is een beetje het omgekeerde van die naam, aangezien Iwuji, die niet iets super mainstream prominent is geweest, erin slaagt zo'n gemeen en verachtelijk karakter te cultiveren dat ... eigenlijk ... je graag haat. Hij brengt absoluut de juiste hoeveelheid zelfingenomen arrogantie en boosaardige opwekkende woede naar het personage om hem een behoorlijk grote bedreiging te maken voor de Guardians om neer te halen. Zijn scènes in de flashback-scènes van Rocket zijn waar Iwuji het meeste uit haalt in de film en laat echt het ware kwaad zien dat de High Evolutionary kan zijn. Bovendien doet Iwuji als geheel goed werk door zijn acteerwerk en overdrijft of onderschat hij nooit het gedrag / de persoonlijkheid van zijn personage op welke manier dan ook. Bovendien is het een soort van passende "laatste slechterik" die het Guardians-team (op zijn minst Gunn's iteratie van het team) voor dit specifieke beslissende laatste avontuur dat ze samen tegemoet gaan, vooral omdat het verhaal nauw om het verleden van Rocket draait. Hoewel hij misschien niet dezelfde sympathieke en vriendelijke charme heeft als Tom Hiddleston's Loki of de grootmoedige en imposante druk van Josh Brolin's Thanos, is Iwuji's vertolking van de High Evolutionary inderdaad een gedenkwaardige MCU-slechterik en een solide schurk die je graag krijgt. zijn verdiende loon.
Sprekend op de schurkenafdeling, vond ik de introductie van Adam Warlock in de film (evenals de opname van de Sovereign High Priestess Ayesha) de hele speelfilm teleurstellend. Laten we eens kijken naar Warlock, die wordt gespeeld door acteur William Poulter (Detroit en The Maze Runner). Nou, hij ziet er zeker uit als het personage (fysiek gezien) en de pre-release afbeeldingen en beelden die van hem werden getoond, zagen er veelbelovend uit. Helaas maakt de film het personage van Adam Warlock nogal maf en teleurstellend met een puberachtige geest in een volwassen lichaam; iets verwant aan Shazam! in manieren van nuances en persoonlijkheden. Ik begrijp zeker in welke hoek Gunn probeerde te gaan (het script van de film geeft een vluchtig moment om deze persona voor Warlock in de film uit te leggen), maar het komt te gek en nogal zwakke secundaire antagonist over, vooral omdat hij op een bepaalde manier wordt gepresenteerd. op dezelfde manier als de rest van het Guardians-personage. Als hij meer een regelrechte slechterik was geweest met een meer dreigende persoonlijkheid, zou het hebben gewerkt. Toch probeert Poulter het te laten werken en ik verwijt hem niet per se (hij haalt er het beste uit), maar eerder hoe Adam wordt gepresenteerd in het verhaal en, net zoals de Mandarijn-afknapper in Iron Man 3, voelde als een teleurstellende vertaling van het gedenkwaardige personage uit de stripverhalen. Hetzelfde met Ayesha, met actrice Elizabeth Debicki (De kroon en De man van OOM) terugkeren om hun reprise Vol 2 rol opnieuw en hoewel ik dol ben op haar werk, voelde ik me teleurstellend met heel weinig tijd om aan haar te besteden, wat haar karakter nogal een betwistbaar punt is in het grote geheel van dingen die op de foto gebeuren. In werkelijkheid had men zowel Ayesha als Adam Warlock gemakkelijk helemaal kunnen verwijderen Volume 3 en nog steeds een enigszins onaangeroerd verhaalplot bereiken. Natuurlijk hadden er een paar kleine aanpassingen moeten worden aangebracht, maar toch hadden beide personages kunnen worden uitgeschreven en hadden ze mogelijk beter kunnen zijn voor de functie in zijn geheel.
Andere bijpersonages, waaronder acteur Sylvester Stallone (rotsachtig en Rambo) als hooggeplaatste Ravager-leider Stakar Ogord, acteur Michael Rosenbaum (Smallville en Zachte november) als een hooggeplaatst Ravager-lid genaamd Martinex, actrice Maria Bakalova (De bubbel en Lichamen Lichamen Lichamen) als de stem van de Russisch sprekende kosmonaut-hond genaamd Cosmo (die werd geïntroduceerd in de GotG vakantiespecial), acteur Sean Gunn / broer van James Gunn (The Suicide Squad en De Belko Experiment) als voormalig Ravager-lid Kraglin, acteur Stephen Blackehart (The Suicide Squad en Brightburn) als voormalig Ravager Steemie Blueliver, acteur Nathan Fillion (Kasteel en Glimworm) als orgosentry bij Orgocorp genaamd Master Karja, actrice Daniela Melchior (de terugverdientijd en Een Herdeira) als receptioniste van Orgocorp genaamd Ura, en actrice Miriam Shor (Jonger en Hedwig en de boze inch) en Nico Santos (superstore en Crazy Rich Aziaten) als het duo wetenschappelijk ingestelde handlangers van de High Evolutionary, respectievelijk Recorder Vim en Recorder Theel genaamd, vormen de rest van de kleine ondersteunende spelers in de film. Welnu, sommigen krijgen wat meer schermtijd dan anderen, de meeste (zo niet alle) van deze acteertalenten spelen hun respectvolle rol vrij goed in de film en helpen voortbouwen op bepaalde scènes in de hele film...ongeacht of het om humor, plotpunt of continuïteit redeneringen.
Ten slotte, zoals gebruikelijk is bij veel van de MCU-superheldenfilms, heeft Volume 3 niet één, maar twee Easter Egg-scènes aan het einde van de film, waarvan er één verschijnt als een mid-credit en een die aan het einde van de aftiteling verschijnt. . Hoewel ik niet zal verklappen waar deze twee scènes over gaan, laten ze wel die belofte zien van wat er (ooit) met toekomstige afleveringen voor verschillende personages in de film kan komen.
Final Thoughts
Het is tijd om de muziek onder ogen te zien terwijl het Guardians of the Galaxy-team samenwerkt voor een laatste 'hoera'-avontuur om Rocket's leven te redden en een snode kwaad in de film te verslaan Voogden van de Melkweg Deel 3. De nieuwste film van regisseur James Gunn maakt een einde aan zijn Marvel-superhelden-sci-fi-ruimteavontuur met een opwindend en ontroerend verhaal dat thema's als identiteit, familie en liefde voor anderen weerspiegelt om wie ze zijn, samengebracht in een visueel verbluffende blockbuster Marvel-film. Hoewel een paar bepaalde aspecten beter hadden kunnen worden gladgestreken (of beter weergegeven) in de film, schittert de rest van het beeld dankzij de regie van Gunn, een aangrijpend script, krachtige thema's, oprechte momenten, een fantastische visuele presentatie en een geweldige over de hele linie werpen. Persoonlijk vond ik deze film geweldig. Ik had echt hoge verwachtingen van deze specifieke vervolgkaskraker en ik voelde dat het op veel fronten presteerde. Ja, er waren een paar dingen die het niet eens waren met de film, maar dat waren kleine klachten, waarbij de positieve punten van de speelfilm ze gemakkelijk overtroffen. Het was nog steeds heel erg een Guardians onderneming die veel humoristische lach, scifi-actiespektakel en emotioneel drama had en een meesterlijk einde aan deze trilogie geeft. Ik heb veel gelachen, ik was onder de indruk van het visuele spektakel en ik heb zelfs een of twee keer gehuild. Ik denk nog steeds dat het eerste Guardians film was iets beter, maar slechts met een kleine marge. Mijn aanbeveling voor deze film is dus een zeer gunstige "sterk aanbevolen", vooral fans van deze franchise en het personage daarin, evenals degenen die op zoek zijn naar een meer afgeronde inzending in de MCU-sage dan de recente releases van de laatste tijd. Kortom, u zult niet teleurgesteld worden. Zoals gezegd, maakt het einde een einde aan veel van de personages voor dit specifieke team, maar de deur wordt voor sommigen opengelaten om in de verre toekomst terug te keren in mogelijke inzendingen. Ik zou bijvoorbeeld heel graag willen zien wat er kan worden gedaan met mogelijke termijnen in de toekomst, maar ik heb het gevoel dat het niet hetzelfde zal zijn. Uiteindelijk, Voogden van de Melkweg Deel 3 concludeert en sluit af wat begon in 2014, met een ragtag groep kosmische buitenbeentjes die samenwerken om de melkweg te redden van boosdoeners. De film geeft prachtig de visie van Gunn weer en brengt een eindtrilogie-inspanning die humor en hart veel beter combineert dan de meeste MCU-afleveringen ooit hebben bereikt. Een gezonde en perfecte afsluiting van een relatief ongelooflijk leuk en vermakelijk scifi-superheld-kaskrakeravontuur dat zich uitstrekte over verschillende films en andere inzendingen in dit gedeelde universum. Kortom, de film vat de emoties en het hart van het Guardians-team samen van het begin tot het einde, waarbij de film prachtig weergeeft wat de resonerende woorden van Rocket zijn: "we vliegen allemaal samen weg, een laatste keer, naar de eeuwige ... die prachtige lucht!"
